Interpretatie en achtergronden bij de brief van Judas

De brief van Judas is een korte, doch ingewikkelde brief. Er staan veel verwijzingen in naar personen uit het Oude Testament en er staan een aantal termen in die op meerdere manieren te interpreteren zijn. Hiernaast is het niet duidelijk wie de schrijver van de brief was en wordt er in de brief verwezen een groep die niet geïdentificeerd wordt. Deze zaken roepen een hoop vragen op.

Over de brief

Hoewel de brief van Judas een echte brief was, zijn er een paar zaken anders dan bij een normale brief. Na het vermelden van de afzender, de ontvanger (vers 1). een zegenwens (vers 2) en de reden waarom de brief is geschreven (vers 3-4) neemt de brief meer de vorm van een preek aan. In vers 5-19 wordt een achtergrond geschetst waaruit in vers 20-23 een oproep aan de gelovigen volgt. De brief eindigt daarna niet met een groet, maar met een doxologie, een lofspreuk voor God (vers 24). Hierdoor zou de brief, als de eerste vier verzen weggelaten zouden worden, ook een preek kunnen zijn.

Inhoud

In de brief introduceert Judas, de schrijver, zich als een dienstknecht van Jezus en als een broer van Jakobus (die weer Jezus' broer was). Hij stelt dat de brief gericht is aan een groep die hij de "de geroepenen, die in God, de Vader, geliefd en voor Jezus Christus bewaard zijn" (Judas 1:1b - NBG 1951) noemt.

Judas opent de inhoud van de brief met een vermaning om tot het uiterste te strijden voor het geloof omdat er mensen zijn binnengeslopen in de gemeente die de genade van God in losbandigheid veranderen.

Om deze reden herinnert Judas de groep eerst aan de manier waarop God met ongeloof omgaat, namelijk met verschillende soorten straffen. Hierna gebruikt hij een groot deel van de brief om de binnengeslopen mensen te beschrijven. Hij vergelijkt hen onder andere met Kaïn, Bileam en Korach, allen antagonisten uit het Oude Testament. Ook noemt hij hen spotters, die naar hun eigen begeerten wandelen en 'de morrenden'.

Met deze beschrijving werkte Judas toe naar zijn oproep aan de gelovigen. Namelijk om zichzelf in de liefde van God te bewaren, om hen die twijfelen over het geloof te redden en om tegen bepaalde anderen barmhartig te zijn in vreze.

Judas eindigt zijn brief met een doxologie waarin hij verklaart dat God de Here, heerlijkheid, majesteit, kracht en macht van de gelovigen is.

Interpretatieproblemen

De brief van Judas bevat een aantal interpretatieproblemen. Zo maakt Judas veel gebruik van voorbeelden van mensen en plaatsen uit het Oude Testament, die de lezer geacht wordt te kennen. Hiernaast verwijst hij naar groepen mensen die verder niet geïdentificeerd worden en gebruikt hij op verschillende plaatsen termen die op meerdere manieren geïnterpreteerd kunnen worden. In de onderstaande artikelen wordt een aantal van deze problemen besproken.